Iwona Jankowska-Kozak (1969 r.) jest absolwentką Liceum Sztuk Plastycznych w Jarosławiu. Mieszka w Bóbrce k/Krosna. Należy do Związku Polskich Artystów Malarzy i Grafików w Rzeszowie. Maluje farbami olejnymi, akwarelą i pastelami. Chętnie prowadzi warsztaty artystyczne dla dzieci i młodzieży. Uczestniczyła w międzynarodowym projekcie „Sztuka bez granic”, a także w wielu plenerach malarskich, konkursach i przeglądach. Jej prace można było oglądać na blisko 130 wystawach zbiorowych i indywidualnych w kraju i za granicą. Znajdują się także w zbiorach instytucji kultury oraz kolekcjach prywatnych polskich i zagranicznych. Głównym tematem Jej prac są typowo polskie, a odchodzące już w przeszłość pejzaże z wierzbami, stogami siana, wiejskimi chatami krytymi strzechą. Najważniejszą rzeczą dla Niej jest proces tworzenia, który daje Jej radość, spełnienie i siłę napędzającą do dalszego życia. W Muzeum Regionalnym im. Adama Fastnachta w Brzozowie artystka prezentowała 30 obrazówz lat 2009-2015, których tematem są, jak mówi sam tytuł, „Kolory Podkarpacia”.

Autorka powiedziała: – Sztuka, malarstwo jest dla mnie pełnią życia. W tym się realizuję. Taka po prostu jestem. Bardzo trudno mówić o swoim malarstwie, bo są to moje emocje. Najważniejszą rzeczą dla mnie jest proces tworzenia. To daje mi radość, spełnienie i siłę napędzającą do życia. Mam rodzinę, która jest dla mnie prawie wszystkim, ale sztuka, malarstwo jest dla mnie pełnią życia. W tym się realizuję.

Stanisław Wójtowicz w broszurze „Iwona Jankowska-Kozak. Reakcje relacje” pisze m.in.: Malarstwo Iwony Jankowskiej-Kozak jest dużej urody, pachnie jak smaczna potrawa, ma powab niezaprzeczalny i jawny. Bardzo sensualne, zmysłowe i czułe na nastroje. Przyciąga ciepłym i aprobującym rodzajem widzenia. Z kolei w folderze z wystawy „Taki pejzaż” tak pisze: Iwona Jankowska-Kozak nie naśladuje żadnego z wielkich i uznanych mistrzów. Inspiracją jej malarstwa są zmieniające się z porami roku krajobrazy Bóbrki i okolic z kościelną wieżą, chatami krytymi strzechą, mozaika pól poprzecinanych miedzami, kwitnące łąki, leśne uroczyska. To widoki, które najmocniej kształtują pierwotny – także nasz – stosunek do piękna. W twórczości Iwony Jankowskiej-Kozak jest on bardzo osobisty, naznaczony emocjami. (…) Zgłębianie i synteza tematu, myślenie i opowiadanie krajobrazem sprawia, że obrazy Iwony Jankowskiej-Kozak skutecznie uwodzą widza. Rzetelność pracy artystki, unikanie schematu i powierzchowności mają w tym równą zasługę.

Dekadę temu, o pierwszej wystawie prac Iwony Jankowskiej-Kozak w murach brzozowskiego ratusza, tak pisały autorki artykułu „Malarstwo Iwony Jankowskiej-Kozak”: Pani Iwona Jankowska-Kozak z pewną nonszalancją i swobodą zdobywa się na twórczość wytworną i wyzbytą wszelkich pretensji. (…) W czasie swej artystycznej podróży krośnieńska malarka miała okres zafascynowania Rembrandtem, czas zauroczenia impresjonistami, ale najbardziej zachwycił ją koloryzm i przy tym trendzie pozostała najdłużej. Kolor bowiem pozwala budować w obrazie przestrzeń, światło i całą płaszczyznę kompozycji. Najważniejsza jest harmonia barw, dźwięczność koloru, uroda płótna przypominającego barwne, mieniące się tkaniny. Z tego powodu koloryzm jest nieśmiertelny jak potrzeba piękna. (…) malarstwo Iwony Jankowskiej-Kozak jest niezwykłe, przepełnione wrażliwością i wyciszeniem. Wciąga nas w nastrój utraconego w codziennym życiu spokoju, a obecnego w obrazach artystki, zaprasza do kontemplacji i odpoczynku przenosząc w świat pełen piękna.

Agnieszka Adamska